Teori Kawalan Konflik

Teori Kawalan Konflik (Nordlinger, Conflict Regulation in Divided Societies, 1972)

- tanggapan: permasalahan politik utama ialah pengurusan konflik, ke arah mencapai integrasi politik masyarakat yang rencam.

- tujuan pengurusan konflik tercapai apabila tiada elemen keganasan (violence) dan paksaan (coercion) dalam membuat keputusan politik.

- kerangka teori dicirikan oleh 2 tanggapan:

a) konflik yang kuat (intense)

b) rejim terbuka (open regimes) – kuasa secara relatif tersebar di kalangan elit dan bukan elit

- 6 pendekatan teori kawalan konflik:

a) kerajaan campuran yang stabil (stable governing coalition)

b) prinsip sebandingan (proportionality)

c) kuasa saling membatal (mutual veto)

d) tidak mempolitikkan isu (purposive depoliticisation)

e) tolak ansur (compromises)

f) penyerahan / konsesi (concessions)

- 4 motif yang mendorong pengawalan konflik:

a) ancaman luar

b) keyakinan bahawa konflik dan kesan-kesannya akan memburukkan keadaan ekonomi kumpulan konflik

c) pencapaian atau pengekalan kuasa politik

d) mengelak pertumpahan darah

- ringkasan kesimpulan Nordlinger:

a) kehadiran sekurang-kurangnya sebuah motif ialah syarat perlu untuk menerangkan wujudnya usaha pemimpin-pemimpin segmen untuk mengawal konflik.

b) apabila konflik yang kuat berjaya dikawal, sekurang-kurangnya sebuah pendekatan mengawal konflik sentiasa digunakan.

Facebook Kami